Zanim przejdę do meritum, mała uwaga terminologiczna. W polskiej rzeczywistości określenie ubezpieczenie utraty zysku jest mylące. Mylące dlatego, iż bez odpowiednich dookreśleń, kojarzy się klientom nieodmiennie z ubezpieczeniem księgowego zysku brutto. Nam tymczasem chodzi przecież o tzw. ubezpieczeniowy zysk brutto, który obejmuje oprócz księgowego zysku brutto (nie netto, jak to gdzieniegdzie w piśmiennictwie się pojawia), również koszty stałe i ewentualnie dodatkowe. Dlatego czasem w celu uniknięcia nieporozumień posługujemy się określeniem ubezpieczenie przerw w produkcji, używanym w bardziej oficjalnych rozmowach czy prezentacjach, albo też angielskim business interruption.

Oczywiście zdaję sobie sprawę, iż określenie ubezpieczenie utraty zysku zadomowiło się już w polskiej praktyce, zwracam jednak uwagę na problem odbioru produktu przez klientów. Ostatnio znalazłem nawet na stronie jednego z ubezpieczycieli opis ubezpieczenia, w którym stwierdzono, że: „Przedmiotem ubezpieczenia jest szacowany zysk brutto, który Ubezpieczony osiągnąłby... itd.” i nic więcej, ani słowa komentarza! Tak więc postuluję do środowiska o częstsze używanie terminu ubezpieczenie przerw w produkcji/ działalności, jako lepiej oddającego charakter tego ubezpieczenia i nie wprowadzającego klientów w błąd już na etapie pierwszego kontaktu z nazwą produktu. W niniejszym tekście dla ułatwienia będę posługiwał się skrótem BI, przy czym umówmy się, że odnosić się on będzie do wszystkich eksploatacyjnych ubezpieczeń przerw w działalności.

Pobierz pełną publikację